🔶نفع و ضرر طرح «تطبیق العلم»

با رأی گیری انجام شده در هجدهمین جلسه از مجمع عمومی نمایندگان طلاب، “طرح تطبیق العلم” به تصویب رسید. بر اساس این طرح که با پیشنهاد حجت الاسلام والمسلمین حیدری فسائی از اساتید سطوح عالی حوزه علمیه ارائه صورت گرفت، کلاس های تمرینی و تطبیقی برای دروس متداول حوزه علمیه؛ اعم از صرف و نحو و اصول فقه برقرار می شود تا طلاب با ثمرات این علوم بهتر آشنا شوند. در رابطه با این تصویب طرح نکاتی می بایست مورد ملاحظه قرار گیرد:

🔹طرح «تطبیق العلم» یکی از ضرورت‌ها و البته خلأهای دروس حوزه است و بایستی از همان اول در کنار هر دانشی، کتاب کاری قرار می‌دادند تا طلبه در کنار انس با قرآن و احادیث، کارآیی آنچه را آموخته از نزدیک ببیند.

🔹اما در کنار ضرورت اصل طرح، یک دلواپسی بزرگ وجود دارد. دلواپسی از اینکه؛ مباحث ناکارآمد و بی‌فایده، جایگاه بیشتری در نظام آموزشی پیدا کنند. به عنوان نمونه، بسیاری از مسائل اصول فقه، مسائلی هستند که ندانستن آنها هیچ ضرری به فهم درست دین نمی‌زند و جزء #زوائد به حساب می‌آیند؛ چنانکه بسیاری از علما چنین نظری دارند. اما مثال‌تراشی برای آنها و دست به دامن نذر و نیاز شدن برای یافتن مثال‌های فرضی، همان توجیه کردن مسائل بی‌فایده است.
🔹این دلواپسی وقتی بیشتر می‌شود که مجریان طرح از اساتیدی هستند که معتقدند “واو‌ به‌ واوِ” اصول فقه و کفایۀ ثمره دارند.

🔹پس اجرائی شدن این طرح، می تواند به این معنا باشد که:

اولاً، مسائل بی‌فایده، به عنوان مسائل پرفایده شناخته می‌شوند.
ثانیاً، تورم علوم حوزوی به‌ویژه اصول فقه بیشتر شود.
ثالثاً، بدون اصلاح جدی نظام آموزشی، طرح تطبیق چند سال دیگر به دوره سطح اضافه شود.

🔺با این فرض، اگر ضرر طرح «تطبیق» بیشتر نباشد، نفع چندانی هم ندارد.

◾️هادی چیت‌ساز