?تنها راه پیش روی طلاب

در فضایی که برخی بزرگان حوزه در برابر تحول ایستاده اند و مانع از تغییر نظام آموزشی می شوند.
در زمانه ای که اساتید حوزه نه تنها در برابر تحول می ایستند بلکه زبان به هتاکی نسبت به تحول خواهان باز می کنند و آن ها را بچه طلبه های نفهم و بی سواد و تنبل می خوانند که برای فرار از درس خواندن به دنبال مسئله تحول افتاده اند.
در حوزه ای که حتی مدیران تحول خواه نیز در امان نیستند و به جرم تحول خواهی اخراج می شوند و مسئولان مانع تحقق برنامه های اصلاحی می شوند و حتی تحمل یک طومار را هم ندارند.
در دورانی که تحول خواهان توسط برخی مدیران تهدید می شوند و مسئولان هم مدام بر عالی بودن وضعیت علمی حوزه اصرار می ورزند و چشم و گوش خود را بر واقعیت های میدانی حوزه علمیه بسته اند و نمی خواهند افسردگی علمی طلاب را باور کنند چه باید کرد؟ آیا باید نشست و این همه تحکم و تصلب را تماشا کرد؟!
آری در حوزه ای که نه بزرگان و نه اساتید و نه مدیرانش دغدغه ی تحول و نجات طلاب از مخمصه تحجر را ندارند می بایست طلاب خود برای سرنوشت خویش تصمیم بگیرند و با یک اعتراض، عمق نگرانی و دلخوری خود را از وضعیت موجود به مسئولان برسانند.
همان طرحی که سال گذشته با عنوان «اعتصاب علمی» مطرح شد و طلاب و اساتید تحول خواه را دعوت به یک چالش حوزوی نمود تا با همبستگی به مدت دو هفته کلاس ها را تعطیل کنند و برای یک ترم از حضور در امتحانات امتناع ورزند تا بلکه مسئولان از خواب غفلت بیدار شوند!

◾یوسف قربانی