آخوندهای بی بند و بار، از منظر امام راحل(ره)
قبل از اینکه متن مختصرم را بخوانید، خودم را تبرئه کنم از اینکه تعبیر “آخوندهای بی بند و بار” از نگارنده نیست. اصطلاحی است که امام خمینی (ره) برای یک اشتباه و بی نظمی خیلی خیلی کوچک مرحوم سید احمدآقا به کار می برند. نهیبی که امام زده اند نشانگر عدم تحمل ایشان در کوچکترین بی نظمی است.
بسمه تعالى
احمد عزيزم
مرقوم بى تاريخ شما رسيد. من نمى دانم چرا به اين زودى از آخوندهاى بى بند و بار شدى! پس از اين، اول فوق نامه را تاريخ بگذار، بعد شروع كن… (صحيفه امام، ج۲، ص۳۷۶)
عتابی با این ادبیاتِ بسیار تند، قبل از اینکه ناظر به سید احمدآقا باشد، خطاب به تمام طلبه هاست که از این وظیفه ی انسانی-طلبگی غفلت می کنند. باشد که لقب “بی بند و باری” به ما نچسبد. نظم، از نشانه های تقواست و از اصول موفقیت؛ و بی نظمی نشانگر عدم شخصیت متعالی.
راستی نمی دانم اگر امام عزیز، امروز حوزه های ما و بی نظمی ها و تساهل این روزهای ما رو می دیدند؛ چه تعبیری به کار می بردند!
می فرمودند : وعلی الاسلام ...
دیده بود...
فریاد میزد من حوزه را زنده میکنم من توی دهن این حوزه میزنم من ...
امام از ابتدا نیز محصول این حوزه نبود. ایشان را نفخه ای از روح قدسی بود.
امام راحل اگر الان بود و وضعیت جامعه اسلامی و حوزه ی جامانده در زمان قاجار رو میدید از انقلاب کردن پشیمون میشد.