طلبه و القائات به ظاهر مقدس
طلاب علوم دینی از روز اول ورودشان به حوزه با دغدغه ی سربازی امام زمان (عج) و زمینه سازی برای ظهور حضرتش عاشقانه در مسیر طلبگی خویش قدم برمی دارند. آتشی که در سینه ی طلبه ی جوان شعله می کشد، همچون آتش طور، مقدس و ستودنی است؛ ولی این پایان ماجرا نیست؛ چراکه تازه در عرصه ی دشوار و پر پیچ و خمی پا گذاشته و معلوم نیست که تا انتهای مسیرش بتواند ثابت قدم بماند یا خیر!
پرواضح است برای طلبه ی جوانی که در جستجوی معنویت و الطاف الهی قدم برمی دارد، چنین مسیری پر از سوال و ابهام است و تحیر زمانی شدت می گیرد که هرکسی نسخه ی خاص خود را تجویز می کند و فقط آن را موجب ایصال به حقیقت معنویت می داند؛ اینجاست که طلبه می ماند و نسخه های متعدد و گونه گون.
طلبه ی حقیقت یاب برای علاج دغدغه ی ناب خویش دنبال حجت می گردد تا مبادا هرآن بوسیله ی امواج نسخه های متعدد در گرداب تردید و بن بست اسیر شود؛ ولی این حجت چگونه قابل کشف و تشخیص است؟
طبیعی است که برای حل این مسئله باید به اهداف طلبگی که ریشه در رسالت انبیاء دارد رجوع کرد؛ آری، خودسازی و دیگرسازی، اساس رسالت همه ی انبیاءاست؛ چرائی خودسازی به خوبی روشن است و بی نیاز از هرگونه توضیحی؛ در مورد دیگرسازی هم بخوبی می دانیم که روحیه ی ایمان و اسلام در یک فرد مؤمن هرگز حکم به جواز بی تفاوتی نسبت به جامعه را نمی دهد و بر همین اساس بین عبادت عابد و عالم، تفاوت از زمین تا آسمان است.
طلبه ی امروز که در فضای حکومت اسلامی چشم باز کرده و به خوبی از اعجاز و عظمت چنین موقعیتی آگاه است بیش از نسل های سلف خویش انگیزه و روحیه برای دیگرسازى دارد؛ مخصوصا هنگامی که چراغ هدایتی همچون امام خمینی (ره) و امام خامنه ای را پیش روی خود می بیند به این باور می رسد که بسیاری از نسخه ها در ورطه ی بطلان و پوچی هستند؛ چراکه به شدت طلبه را منزوی و گوشه گیر بار می آورد و او را از فضای جامعه و دغدغه های تمدن بزرگ اسلامی دور و بی تفاوت می کند.
براستی اگر امام خامنه ای نبود بر اساس بسیاری از نسخه ها: خواندن رمان و کتاب های غیر علمی را ظلمت آور و شوم می دانستیم. اگر مطالبه ی بصیرت و اشراف بر آگاهی سیاسی از سوی ایشان نبود حتی خواندن روزنامه را کاری عبث و موجب اتلاف وقت می دانستیم. اگر شب شعرهای ایشان با شعراء و اصحاب فرهنگ و هنر نبود، شعر، ادبیات و فیلم را بسیار دورکننده از معنویت و قرب إلى الله می پنداشتیم و حال آنکه زبان ارتباط با نسل امروز فقط از این وادی است؛ چراکه مفاهمه تنها با لسان قوم شکل می گیرد. و اگر امام خامنه ای نبود، چه بسا نسخه های به ظاهر مقدس، طلبه را از کارآمد بودن دور می کرد و فقط برایش انزوا و رهبانیت از جامعه را تجویز می نمود؛ درحالیکه در قیامت از مسئولیت سنگین وی در قبال جامعه سؤال و بازخواست خواهد شد.
طلاب حوزه علمیه بیش از پیش باید در حجت دنیا و آخرت طلبگی خویش دقت و تفکر کنند تا مبادا راه گم شود و رهزن ره، آدمی را از حقیقت دور سازد.
چه بسا نسخه های به ظاهر مقدس، طلبه را از کارآمد بودن دور می کرد...
عجب، یعنی الان طلبه هایی که رمان می خونن و فیلم میبینن و اهل شعر هستند، کارآمد هستند؟
چه جالب!!!!
کارآمدترین طلاب و سخنرانان کشور را ببینید و بشناسید و بعد ببینید با چه چیزی با مردم حرف می زنند.
سخنرانانی که شعر و قصه میگن بیشتر تأثیرگذار هستند یا کسانی که سخن اهلبیت را مستقیم به مردم می رسانند بدون اینکه کم و زیاد کنن و نظرات شخصی خودشون رو بیان کنن؟
اگر به اندازه ای که طلبه ها دعوت به اصول و فلسفه و شعر و رمان و ... شدند دعوت به خواندن سخنان اهلبیت علیهم السلام می شدند و این سخنان را به دست مردم می رسوندند، وضع مردم این نمی شد و جامعه اینجوری به قهقرا نمی رفت...
لو علم الناس محاسن کلامنا لاتبعونا...