سهم حوزه در اتفاقات اخیر کشور

?اتفاقات روزهای گذشته در برخی شهرهای کشور، قطعا نتیجه بی تدبیری مسئولان و مدیران دولتی در اداره کشور بود. اگر رشوه، پارتی بازی، فاصله طبقاتی و گران فروشی در جامعه زیاد شود و متولیان آن به جای تلاش برای بهبود اوضاع، صرفا آمارهای خلاف واقع اعلام کنند، مردم هم نتیجه می گیرند که باید مطالبات خود را در کف خیابان پی بگیرند و البته که رسانه های خارجی در مدیریت و هدایت این فضا حتما دخالت های مؤثر و عمیقی خواهند داشت.
?اما فارغ از این جریانات، آیا واقعا حوزه علمیه به عنوانی نهادی که قرار بود تئوری مدیریت اسلامی را طراحی و اجرا نماید و سبک مدیریت جامعه اسلامی را به رخ جهان بکشد؛ سهمی در پدید آمدن این آشوبها و ناهنجاریها دارد یا خیر؟!
?برای پاسخ به این سوال می بایست ساعت تاریخ را به ۴۰ سال قبل برگردانیم. دهه ۵۰ ، اعتراض مردم به ناعدالتی های کشور، به رهبری روحانیت!
?حقیقتا روحانیت پاکباخته و اصیل در صف اول قیام مردم با تمام وجود در برابر ظلم و بی عدالتی ایستاد و با شعار عدالت و آزادی و محور قرار دادن دین در مدیریت جامعه، وعده ی روزهای خیلی بهتری را به مردم داد.
?اما مشکل از جایی شروع شد که پس از انقلاب، بسیاری از مطالبات به حق مردم در همان شعارها باقی ماندند و حوزه نیز عباکشان به حجره نشینی خود برگشت و فرزند نوپای خویش را رها و عرصه را به دیگران واگذار کرد. غافل از اینکه خوب و بد این فرزند به پای خود روحانیت نوشته خواهد شد و سالها بعد باید پاسخگوی عملکرد خود باشد.
?در این ۴۰ سال انتظار می رفت دروس خارج حوزه های علمیه به عنوان اتاق فکر، مبانی اسلامی را در عرصه ی مدیریت اسلامی طراحی کند؛ از مسئله های تکراری و هزار بار پاسخ گرفته بپرهیزد؛ از تاریخ عبرت بگیرد و قدر فرصت ها را بداند؛ نیروهای قوی و متناسب تربیت کند؛ اولویت سنجی کند و حمایت عملی و علمی خود را از نظام اسلامی نشان دهد و فریاد های رهبر انقلاب را برای اصلاح حوزه را لبیک گوید.
اگر هدف اصلی انبیاء قیام به قسط و عدل بود، چرا حوزه علمیه برای تحقق آن و برطرف کردن فاصله های طبقاتی و برچیده شدن رشوه، رباخواری، پارتی بازی، اختلاس های نجومی و… که حداقل انتظار های مردم از حکومت اسلامی است، دست روی دست گذاشته است و کاری نمی کند؟
?اگر رسانه های خارجی فضای کشور را مدیریت و هدایت می کنند و آن ها را تشویق به آشوب می کنند، حوزه علمیه به عنوان نهادی که ده ها هزار پایگاه فرهنگی اعم از مساجد و حسینیه ها و هیئتها و کانون های فرهنگی و صدا وسیما و …. در اختیار دارد چرا منفعل و ضعیف عمل می کند؟!
?دشمن دشمنی می کند، اما چرا حوزه به عنوان نهادی که متولی اصلی فرهنگ جامعه است تماشاچی شده است؟! و منتظر است که ببیند چه اتفاقی می افتد. چرا فعال عمل نمی کند؟! چرا از ظرفیت هایی که در دست داشته است به درستی استفاده نکرده تا هر روز شاهد یک تهاجم نباشیم؟!
?خلاصه کلام؛ حوزه ای که نه در عرصه علمی به حمایت از نظام می شتابد و نه در عرصه ی تبلیغی سازماندهی شده و هدفدار عمل می کند، در گناه پدید آمدن این آشوب ها شریک است و هرچه زودتر باید توبه کند و به اصلاح اساسی سازمان خود اقدام کند.

◾️محسن مطلبی