تحول خواهی و تحقق حوزه ی متحول، آرزوی بسیاری از طلاب انقلابی است. حوزه ای که آماده مبارزه با مفاسد باشد و نیازهای جامعه را پاسخ مناسب گوید. کمتر طلبه ی دلسوزی پیدا می شود که در جامعه سیر کرده باشد، اما مهر تایید نگذارد بر اینکه بسیاری از مشکلات جامعه و انقلاب از عدم مسئولیت پذیری حوزویان نشأت گرفته است. بی شک، وضعیت موجود اگر کارآمد بود، تا کنون جامعه ی ایرانِ اسلامی را بارور کرده بود، نه اینکه همه خیلی خونسرد و بی تفاوت، به تماشای ذوب شدن انقلاب بنشیند.

سنت عالم هم بر این است که تحقق هر هدفی در گرو پایبندی به لوازم آن است وگرنه وصال آن، آرزویی بیش نخواهد بود. تحول در حوزه هم از هدف هایی است که لوازمی دارد و تحقق آن در گرو فراهم شدن مقتضیاتی است.

اولین لازمه ی هدف های بزرگ، همت و پشتکار مضاعف است. تحول در حوزه، از جمله آرمان های سخت و بزرگ است و تنها مبارزانی توان پرواز به سمت آن دارند که از دو بال پشتکار و همت مضاعف برخوردار باشند و گرنه عائدی نصیب شان نخواهد شد. یادمان باشد که تحول خواهان گاه مقابل کسانی صف کشیده اند که برای مقاصد خود شبها بیدارند و روزها کوشا. جریان تحجر با اینکه در بستری هموار و موافق جریان باد حرکت می کند، اما تلاش و کوشش شبانه روزی دارد. هر چند همه می دانیم که لایزیدهم سرعة السیر الا بعدا! لکن، خود قضاوت کنید حرکت در بستری پر فراز و نشیب و مخالف جریان آب چه قدرت، توان و همتی می طلبد؟ طبیعی است برای رو به رو شدن با چنین جریانی، اگر توان بیشتری نیاز نباشد، مقابله به مثل ضروریست و گرنه دست یابی به تحول، سرابی بیش نخواهد بود! یادمان باشد که «لیس للانسان الا ما سعی».