✴️حرمت امامزاده را دریابیم!

?عصر روز یکشنبه، قرآنی در ابعاد ۱۴۱ در ۹۱ سانتیمتر، توسط آیات عظام جوادی آملی و مکارم شیرازی(دامت تأییداتهم) رونمایی شد. در این قرآن ۱۰۰ کیلویی، از ۱.۵ کیلو طلا و ۲۰ کیلو نقره و ۷۸.۵ کیلو مس استفاده شده است.
?در این نوشتار می خواهیم به این پرسش بپردازیم که آیا نگارش قرآن با طلا، احترام به قرآن و تکریم آن است تا توسط بزرگان دین از آن تجلیل شود؟!
?قرآن کریم، به عنوان ثقل اکبر و نور و مصباح و هدایت خدای متعال برای عبور از عالم ماده به عالم معنا؛ از محتوا، هنر و قالب خاصی بهره می برد. اگر این تناسب به هم بخورد، نه تنها خدمتی صورت نگرفته، بلکه باید آن را یک انحراف و ظلم به قرآن نامید.
?اگر بپذیریم که قرآن کتاب انذار و تبشیر است، کتاب إعراض از دنیا و اقبال به آخرت است، کتاب دعوت به زهد و پارسایی و اجتناب از زخرف دنیا و زینت های فریبنده آن است؛ پس باید بپذیریم که حتی آهنگ تلاوت قرآن نیز باید در خدمت انتقال همین مضمون باشد. از این روست که اهل بیت(ره) امر کردند که قرآن را با صدای حزین بخوانید، چراکه با حزن نازل شده است! از این رو اجازه تغنّی به آن را ندادند. گرچه تغنّی فی حد نفسه در نزد مردم، همان ترانه دلنشین است.
?باز به همین جهت است که از تزیین قرآن به مظاهر مادی نهی کردند. زیرا این کتاب، کتاب اعراض از ماده است و نباید خود اسیر ماده شود. پیامبر اسلام(ص) در گفتاری با سلمان فارسی(ره) از زمانه ای خبر می دهد که قرآن را با طلا می نویسند! در حالی که دل هایشان از قرآن اعراض کرده است. از قاریانی خبر می دهد که با صدای خوش آن را تلاوت می کنند و ظاهری فریبنده دارند و دل هایی آلوده به گناه! باز برای همین است که حتی از تزیین مساجد که بستر عبادت و تلاوت قرآن است، نهی می شود و عمارت ظاهری آن و غفلت از رسالتش را، از نشانه های آخر الزمان می شمارند!
?با این حساب، نباید از خود بپرسیم که نوشتن قرآن با طلا چه تناسبی با اهداف و محتوای عالی آن دارد؟
?آیا ما باید مقهور ذوق و سلیقه هنرمندان باشیم تا هر روز ما را با مخلوقات ذهن خویش در برابر عمل انجام گرفته بگذارد؟! راستی نوشتن یک سوره از قرآن بر روی یک دانه برنج، چه هنر نمایی است که از آن تکریم کنیم؟ این ها بیشتر تحقیر قرآن است و انحراف در آن و بدعتی که پیامبر مکرم اسلام(ص) پیشاپیش از آن خبر داده اند!
?بنابراین خدایی نکرده کاری نکنیم که حرمت مرجعیت شکسته و از قدر و منزلت آن در نزد مردم کاسته شود. مردم، مرجعیت شیعه را به عنوان نماد زهد و بی اعتنایی به زخارف دنیا می شناسند و انتظار ندارند که قرآن مطلّا، آن هم در شرایط تحریم و نداری و گرفتاری مردم، به دست مراجع شیعه رونمایی شود و احتمالا چندی بعد در خانه یکی از اشراف داخل کشور یا امرای عرب، زینت بخش اتاق های مجللشان گردد!!
?محمد تقی اکبرنژاد، ۲۳ فروردین۹۶