اين گونه افكار ابلهانه كه در ذهن بعضى وجود دارد به استعمارگران و دولتهاى جابر كمك مى‏ كند كه وضع كشورهاى اسلامى را به همين صورت نگه دارند و از نهضت‏ اسلامى جلوگيرى كنند. اينها افكار جماعتى است كه به مقدسين معروفند و در حقيقت مقدس نما هستند نه مقدس. بايد افكار آنها را اصلاح كنيم و تكليف خود را با آنها معلوم سازيم. چون اينها مانع اصلاحات و نهضت ما هستند و دست ما را بسته ‏اند. روزى مرحوم آقاى بروجردى، مرحوم آقاى حجت، مرحوم آقاى صدر، مرحوم آقاى خوانسارى رضوان اللَّه عليهم براى مذاكره در يك امر سياسى در منزل ما جمع شده بودند. به آنان عرض كردم كه. شما قبل از هر كار تكليف اين مقدس نماها را روشن كنيد. با وجود آنها مثل اين است كه دشمن به شما حمله كرده و يك نفر هم محكم دستهاى شما را گرفته باشد. اينهايى كه اسمشان مقدسين است نه مقدسين واقعى و متوجه مفاسد و مصالح نيستند دستهاى شما را بسته‏ اند و اگر بخواهيد كارى انجام بدهيد، حكومتى را بگيريد، مجلسى را قبضه كنيد كه نگذاريد اين مفاسد واقع شود، آنها شما را در جامعه ضايع مى‏ كنند. شما بايد قبل از هر چيز فكرى براى آنها بكنيد.

امروز جامعه مسلمين طورى شده كه مقدسين ساختگى جلو نفوذ اسلام و مسلمين را مى‏ گيرند و به اسم اسلام به اسلام صدمه مى‏ زنند. ريشه اين جماعت، كه در جامعه وجود دارد در حوزه‏ هاى روحانيت است. در حوزه‏ هاى نجف و قم و مشهد و ديگر حوزه‏ ها افرادى هستند كه روحيه مقدس نمائى دارند و از اينجا روحيه و افكار سوء خود را به نام اسلام در جامعه سرايت مى‏ دهند. اينها هستند كه اگر يك نفر پيدا شود بگويد بياييد زنده باشيد، بياييد نگذاريد ما زير پرچم ديگران زندگى كنيم، نگذاريد انگليس و آمريكا اين قدر به ما تحميل كنند، نگذاريد اسرائيل اين طور مسلمانان را فلج كند، با او مخالفت مى‏كنند.

اين جماعت را ابتدا بايد نصيحت و بيدار كرد، به آنها گفت: مگر خطر را نمى‏ بينيد؟ مگر نمى‏ بینید كه اسرائيلى‏ها دارند مى‏ زنند و مى‏ كشند و از بين مى‏ برند و انگليس و آمريكا هم به آنها كمك مى‏ كنند و شما نشسته‏ ايد تماشا مى‏ كنيد؟ آخر شما بايد بيدار شويد، به فكر علاج بدبختيهاى مردم باشيد؛ مباحثه به تنهائى فايده ندارد. مسأله گفتن به تنهائى دردها را دوا نمى‏ كند. در شرايطى كه دارند اسلام را از بين مى‏ برند، بساط اسلام را به هم مى‏ زنند، خاموش ننشينيد مانند نصرانى‏ ها كه نشستند در باره روح القدس و تثليث صحبت كردند تا آمدند آنها را گرفته از بين بردند. بيدار شويد و به اين حقائق و واقعيتها توجه كنيد. به مسائل روز توجه كنيد. خودتان را تا اين اندازه مهمل بار نياوريد. شما با اين اهمال كاريها مى‏خواهيد كه ملائكه اجنحه خود را زير پاى شما پهن كنند؟ مگر ملائكه تنبل پرورند؟!

ملائكه بالشان را زير پاى امير المؤمنين (ع) پهن مى‏ كنند. چون مردى است كه به درد اسلام مى‏ خورد، اسلام را بزرگ مى‏ كند، اسلام به واسطه او در دنيا منتشر مى ‏شود و شهرت جهانى پيدا مى ‏كند، با زمامدارى آن حضرت جامعه‏ اى اى خوشنام و آزاد و پر حركت و پر فضيلت به وجود مى‏ آيد. البته ملائكه براى حضرتش خضوع مى‏ كنند، و همه براى او خضوع و خشوع مى‏ كنند. حتى دشمن در برابر عظمتش تعظيم مى‏ كند، براى شما كه جز مساله گفتن تكليفى نداريد خضوع معنى و مورد ندارد.

هر گاه بعد از تذكر و ارشاد و نصيحت‏هاى مكرر، بيدار نشده و به انجام وظيفه برنخاستند معلوم مى‏شود قصورشان از غفلت نيست بلكه درد ديگرى دارند. آن وقت حسابشان طور ديگرى است.[۱]

[۱] ولایت فقیه، ص ۱۴۳